Siostra Agnieszka pisze dziś z Konga do nas tak:

„Troje dzieci na zdjęciu pochodzi z różnych miejscowości wokół Ntamugengi. Zaprawieni w bólu i cierpieniu, nie raz spojrzeli śmierci w oczy. Przeszli już w życiu zbyt wiele. Właśnie wychodzą z kolejnego ostrego zakrętu. Dziś ich spojrzenia kierujemy do Was. W pewnym momencie ich krótkiego życia znaleźli się w tak trudnej sytuacji, że zrozpaczeni rodzice całej trójki z zaufaniem powierzyli swe pociechy w nasze (czyli również w Wasze) ręce.

Glorieuse (pierwsza z lewej) trafiła do nas w marcu w bardzo złym stanie. Perforacja jelit i zapalenie otrzewnej. Przeszła u nas 2 operacje. Zdrowieje i niebawem będzie mogła wrócić do domu.

Justin od stycznia walczy z rakiem. Jest już po trzeciej chemii. Zmaga się z chorobą bardzo dzielnie i dziś jest w dużo lepszej kondycji niż na początku leczenia. Dwa miesiące temu z trudem oddychał i bardzo cierpiał z powodu bólu. Teraz jeździ na hulajnodze, chętnie ogląda filmy i z największą radością odwiedza i dokarmia króliki w przyszpitalnym ogrodzie. Od kilku miesięcy systematycznie gościmy u nas onkologa – jedynego w całej wschodniej części Konga! Podaje chemię kilku naszym pacjentom, którym zrobiliśmy (w stolicy prowincji i za granicą) biopsje i tomografię komputerową i inne niezbędne badania. O ich przeprowadzaniu, zdobywaniu leków do chemioterapii i początkach tej dziedziny medycyny w naszym szpitalu w samym środku kongijskiego buszu można by napisać całkiem bogatą w zwroty akcji powieść. Mamy już nawet tytuł: “Walka z rakiem w dżungli, czyli o tym, jak nigdy się nie poddawać“. ? Wszystkie koszty badań i leków oraz pobyty w szpitalach pokryły Wasze PIĄTKI.

Po prawej stronie w wózku inwalidzkim siedzi Merveille. Przez wiele lat jej problemy z oddychaniem, kaszel i ogólną słabość uznawano jako infekcje dróg oddechowych. Dopiero u nas zdiagnozowano poważny problem kardiologiczny. Jesteśmy w trakcie badań, kontaktujemy się ze specjalistą z Francji i badamy możliwość operacji w Europie. Póki co, koronawirus pokrzyżował nam plany, ale jesteśmy pewni, że tylko chwilowo.

Dziewczynka czuje się lepiej, jest pod tlenem od 10 dni. Nasze agregaty pracują na zmianę od 2 tygodni bez sekundy przerwy. Dobre maszyny z Dobrej Fabryki. Dzięki Wam mamy za co kupić paliwo, a potrzeba go niemało. Agregaty dają prąd (bo w naszej okolicy wciąż nie ma elektryczności) między innymi dla trzech koncentratorów tlenu, także sfinansowanych przez Was. Strach pomyśleć, co by tu było bez Dobrej Fabryki. W tej chwili wszystkie koncentratory pracują nieprzerwanie. Ich odłączenie lub brak paliwa oznaczałby dla trzech pacjentów poważne kłopoty.

Dziękujemy Wam i życzymy dużo zdrowia. U nas epidemia Covid-19 dopiero się zaczyna i trudno przewidzieć, co może się wydarzyć. Mimo wielu obaw nie poddajemy się panice, bo przecież jesteście z nami.”

Czy to nie świetna okazja, by dolać paliwa do leczenia najtrudniejszych przypadków, ratowania dzieciaków i ich uśmiechów w równie skomplikowanym, jak leczenie raka, miejscu na świecie? Przybijcie nam dziś Piątkę. Pięć złotych. Tyle wystarczy. Przybijajcie je regularnie – raz w tygodniu, a my przekonamy Was, jak wspaniałe rzeczy się dzięki nim dzieją każdego dnia.