Rwanda to jeden z najmniejszych krajów na kontynencie afrykańskim, a przy tym najgęściej zaludniony. Na 1 km2 przypada ok. 565 mieszkańców! Ze względu na ukształtowanie terenu Rwanda nazywana jest krajem tysiąca wzgórz, a ze względu na swoją historię również krajem tysiąca problemów.
17.04.2024
Żeby powiedzieć wszystko, nie trzeba używać słów. Cathie nie mówi prawie nic, ale nikt tak jak ona nie potrafi opowiedzieć tyle o swojej wdzięczności.
Rozległy udar odebrał jej łatwość ożywiania historii i wspomnień barwnymi opowieściami. W hospicjum w Kabudze każdy wie, jak słuchać tych, którzy nie mogą powiedzieć nic. Wszyscy rozumieją tu język bólu, ale uczą pacjentów nowego, dla wielu nieznanego nigdy wcześniej, języka przyjaźni i troski. Cathie już rozumie. Wie, gdzie jest. 30 lat temu, w trakcie ludobójstwa, straciła wszystkich, których kochała. Tu przekonała się, że człowiek nie musi umierać w bólu. Może żyć do samego końca.
Oczy Cathie, jej uśmiech, uścisk dłoni mówią wszystko. Jest wdzięczna za każdy dzień, który jej podarowaliście.
11.02.2025
Nikt nie jest w stanie powiedzieć drugiemu człowiekowi, na czym polega sens życia i cierpienia. Każdy musi dojść do tego samodzielnie, a następnie wziąć na siebie odpowiedzialność wynikającą z odpowiedzi na pytanie: „Co ma dla mnie sens?“. Tak pisał Viktor Frankl. W Rwandzie czy Kongu nikt nie czytał jego bestsellera, a jednak czuje się, że […]
29.12.2024
Wczoraj dotarła do nas wiadomość. Taka, na którą nikt nigdy nie czeka. Taka, która choć wiadomo, że kiedyś nadejdzie, zawsze przychodzi nie w porę. Zmarł Marcel (87 lat). Jeden z najstarszych pacjentów naszego hospicjum w Kabudze, w Rwandzie. Marcel był z nami od czterech lat. Inni pacjenci przychodzili i odchodzili, a on zawsze był. Dla […]
13.06.2024
Zanim trafiła do Kabugi, przeszła swoje. Nie miała warunków, żeby chorować, ale choroba nie wzięła tego pod uwagę. Opuszczona, samotna i zaniedbana doświadczyła okrucieństwa biedy i braku samodzielności. Kiedy trafiła do Kabugi, zaczęła liczyć swoje życie od początku. Pacjenci trafiają do nas umęczeni. Często zaniedbani, bezsilni. Widać, że cierpią i przede wszystkim w ich oczach […]