W obliczu fali mrozów, Fundacja Dobra Fabryka zachęca do wsparcia osób w kryzysie bezdomności. Jak mądrze pomagać osobom w kryzysie? Czy warto robić to na własną rękę?

Szacuje się, że w Polsce jest ok. 30 tys. osób bezdomnych, z czego ponad 3 tys. w Warszawie. Każdego roku w kraju z powodu zimna umiera ponad 100 osób. Wiele akcji fundraisingowych skierowanych na potrzeby pomocy osób w kryzysie bezdomności organizuje się w czasie świątecznym. Tymczasem mrozy nadeszły w styczniu i pomoc potrzebna jest właśnie teraz.

Największym zagrożeniem dla osób w kryzysie bezdomności jest to, że stają się niewidzialne.

Dobra Fabryka – która od kilku lat wspiera potrzebujących, organizując zbiórki pieniędzy na tzw. Ciepłe Paki zawierające śpiwory, kurtki i buty dla osób w kryzysie bezdomności – radzi, jak pomagać osobom przebywających w pustostanach i na ulicach.

Czy warto pomagać na własną rękę? Jak reagować?

1. Nie bój się pomagać! Jak reagować na prośby o gotówkę od osób w kryzysie bezdomności?

Forma udzielonej pomocy powinna zawsze być zależna od sytuacji, w jakiej znajduje się osoba w potrzebie. Gotówka jest najłatwiejszym, ale nie zawsze najlepszym sposobem. Dając osobie bezdomnej pieniądze, nigdy nie mamy pewności, czy zostaną one przez nią wykorzystane zgodnie z naszą intencją. Wszystko co możemy zrobić, to uczulić obdarowanego, że od tej chwili to on odpowiada za powierzone mu pieniądze. Obawa przed “zmarnowaniem” darowizny nie może blokować naszego działania.

Jeśli mamy wątpliwość co do celów, na które zostaną przeznaczone pieniądze, zawsze lepiej zaoferować potrzebującemu zrobienie drobnych zakupów.

2. Aby mieć pewność, że Twoje środki zostaną dobrze wykorzystane, powierz je specjalistom z organizacji charytatywnych.

Jeśli chcesz, aby Twoje środki zostały mądrze wykorzystane, powierz je jednej z organizacji zajmujących się fachowo pomocą osobom w kryzysie bezdomności. Dzieląc się posiłkiem lub gotówką, musimy pamiętać, że jest to jedynie pomoc jednorazowa, interwencyjna, która nie rozwiązuje w pełni problemów, jakie sprawiły, że dana osoba znalazła się i żyje na ulicy. Udzielanie długofalowej i skutecznej pomocy osobom bezdomnym to złożony proces, w którym specjalizują się konkretne organizacje i instytucje. To z nimi warto wejść we współpracę, jeśli chcemy pomóc ludziom nie tylko jednorazowo, ale także wesprzeć ich w wychodzeniu z kryzysu bezdomności.

3. Nie bądź obojętny, nawet mimo oporów – od twojej reakcji może zależeć czyjeś życie.

Zawsze w sytuacji bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia napotkanej osoby przebywającej na zewnątrz lub w nieogrzewanych pustostanach podczas mrozów konieczna jest reakcja. Szczególnie osoby w stanie nietrzeźwości są narażone na niebezpieczne sytuacje.

W takim przypadku najlepiej skontaktować się ze strażą miejską, policją lub odprowadzić bezdomnego w bezpieczne miejsce. Nawet jeśli potrzebujący nie chce pomocy, jednak wiemy, że grozi mu niebezpieczeństwo, należy powiadomić odpowiednie służby.

4. Jak pomagać, by nie zaszkodzić?

By nie zaszkodzić, należy udzielać takiej pomocy, jaką potrzebujący jest w stanie przyjąć. W taki sposób działają organizacje zajmujące się problemem bezdomności. Jeśli jednak osoba nie chce współpracować i jedyną rzeczą, jaką możemy dla niej zrobić, jest pomoc doraźna, należy takiej udzielić. Jeśli potrzebujący chce poddać się terapii, zgadza się na regulaminy noclegowni, jest w stanie pójść o krok dalej i uczestniczyć w programie mieszkań treningowych, takiej pomocy mogą mu udzielić odpowiednie organizacje.

Pomaganie osobom bezdomnym nie jest łatwe. Wychodzenie z bezdomności jest procesem, a osoby znajdujące się w kryzysie potrzebują czasu, zrozumienia i pomocy specjalistów.

Nie wystarczy dać osobie bezdomnej pieniędzy czy ufundować jej mieszkania, by jej pomóc. Potrzeby ludzi znajdujących się w kryzysie bezdomności są często złożone, a skala pomocy i perspektywa powrotu do normalności mogą ich przerastać. Dlatego ważne jest, aby objąć potrzebującego opieką odpowiednich specjalistów i zapewnić mu stopniowe wychodzenie z kryzysu, gdyż jest to często długotrwały i trudny proces, na który nie każda osoba bezdomna jest gotowa.

Aby wprowadzić stałe zmiany, konieczne jest wdrożenie programów treningowych dla osób w kryzysie bezdomności, które mogą im pomóc nie tylko w sfinansowaniu najważniejszych potrzeb, lecz także w odnalezieniu się w nowej rzeczywistości – przy pełnym wsparciu materialnym, socjalnym czy psychologicznym.