Drugi co do wielkości kraj w Afryce, kraj pełen paradoksów. Z jednej strony bogaty w zasoby naturalne (m.in. kobalt, miedź, koltan, ropa naftowa, diamenty, złoto), z drugiej jego mieszkańcy należą do najbiedniejszych na świecie. Od dziesięcioleci Kongo pogrążone jest w przedłużających się konfliktach, które doprowadziły do powstania jednego z największych kryzysów humanitarnych na świecie.
Kiedy w 2014 roku szpital i ośrodek dożywiania w Ntamugendze poprosił nas o pomoc, wiedzieliśmy, że albo pomożemy, albo to miejsce nie będzie mogło dalej leczyć chorych i karmić głodnych. Malutkie dzieci, kobiety w ciąży, kobiety w połogu. Jak wyglądałoby ich życie, gdyby zniknął jedyny ośrodek zdrowia w ich zasięgu?
Udało się! Wspólnie od 10 lat walczymy z głodem w tym zakątku świata. Przeprowadzamy także blisko 30 000 procedur medycznych, w tym leczenie malarii, transfuzje krwi, operacje chirurgiczne, badania laboratoryjne, których nie można wykonać nigdzie indziej w promieniu kilkudziesięciu kilometrów.
Dziś pomoc znów jest pilnie potrzebna. Utrzymanie stałego, niezbędnego wsparcia dla ośrodka utrudnia nam spadająca liczba wpłat na ten cel. Kij w szprychy to też wysoki kurs dolara i uwaga świata skupiona na wojnach w Ukrainie i Izraelu.
Media społecznościowe chcą, żeby płacić im za minimalne nawet zasięgi. Polskie firmy, które zwykle mogły wesprzeć duże inicjatywy, w tym roku mają bardzo ograniczone budżety.
Wszyscy czujemy, że ceny podstawowych produktów rosną. Kryzys jest wszędzie. Niestety w Kongu też. Zerwane przez okupację rebelii M23 łańcuchy dostaw podnoszą dodatkowo ceny podstawowego zaopatrzenia dla szpitala.
– Teraz cisza absolutna we wsi, tylko owady słychać i to słabo. W czasie walk rok temu lubiłam noce, bo nie było ostrzałów. Teraz najgorsze rzeczy dzieją się w nocy. Codziennie giną ludzie. Oby ta noc była spokojna.
– pisze z Konga siostra Agnieszka Gugała.
Pierwszymi ofiarami wojny są chorzy, ubodzy i cierpiący z powodu chronicznego głodu. Dzieci w skrajnych stanach niedożywienia trafiają do nas codziennie.
Pracujemy pełną parą, każdy ponad etat, aby zdążyć ze zbiórką, ale potrzebujemy Twojej pomocy. Marzymy o tym, by każdy, kto zdecyduje się wesprzeć małych pacjentów w Kongu choćby pięcioma złotymi, zachęcił do tego samego choćby jeszcze jedną osobę. Wiemy, że Wam też jest trudniej. Dlatego nie prosimy o wiele. Tylko tyle ile możecie, żeby nie odczuł tego Wasz domowy budżet. Namawiając do tego swoich znajomych pomożecie nam uzbierać całą niezbędną kwotę. Tylko skala nas uratuje. Nie możemy i nie chcemy już za nią płacić Facebookowi.
Co stanie się, jeśli nie uzbieramy potrzebnej kwoty?
Nie będziemy mogli pomóc każdemu. Żywność dla dzieci jest najłatwiejszą i najtańszą do zaspokojenia potrzebą, ale kroplówki, leki, krew do transfuzji, paliwo do samochodu kosztują i bez nich nie możemy leczyć malarii, gruźlicy czy cholery, które w kongijskich tropikalnych warunkach, przy dużej skali niedożywienia, są codziennością.
Razem musi nam się udać – z Wami z każdego kryzysu udało nam się wyjść obronną ręką!
Apelujemy – Podziel się chociaż pięcioma złotymi i pochwal się kolejnej osobie. Nie odczujesz tego wydatku, a zostaniesz bohaterem miejsca, które bez Twojej pomocy sobie nie poradzi. Uratuj z nami szpital i ośrodek dożywiania!
05.10.2023
Różnica w wyglądzie jest uderzająca, ale historia Safariego cały czas się pisze. Pierwszą szansę podarowaliście mu na początku 2022 roku, kiedy trafił do ośrodka dożywiania na skraju życia i śmierci. Karmiliśmy go razem w chwilach, gdy za murami naszego szpitala trwały regularne walki kongijskiej armii i rebelii. W lipcu tego samego roku uratowaliście go po […]
11.09.2023
– Na tym zdjęciu jest ktoś znacznie starszy. – I co, tak po prostu zmienił mu się kolor włosów z siwych na czarne? – Photoshop albo kolory przerobione przez sztuczną inteligencję, włosy dziecka tak nie wyglądają. Boaze z Ntamugengi nie jadł od wielu dni i fryzura to ostatnie, nad czym rozmyśla. W ogóle chcielibyśmy, żeby […]
03.08.2023
– Takie dzieci często są ze szpitali wypisywane, ponieważ nie można im pomóc. Jestem przekonana, że tak byłoby z Meshakiem. – mówi Agnieszka. – Ale on reaguje ruchem, jest jakiś kontakt. Jest nadzieja. Malaria mózgowa to wyjątkowo trudny przeciwnik. Senność przechodząca do dezorientacji, a później śpiączka może trwać kilka dni, ale może także przyjść nagle, […]