Święta Wielkanocne nie są o najadaniu się, zaspokajaniu głodu. Celebrujemy największe święto chrześcijaństwa przede wszystkim dzieleniem się z innymi. Zapraszamy bliskich do wspólnego stołu. W symbolice stołu i jedzenia ukryte są najważniejsze symbole tych świąt. Pokarm oznacza życie.

W Afryce Zachodniej nie ma zwyczaju święcenia pokarmów. Tradycyjne świąteczne jajko też nie jest tu najważniejsze.

– Zwyczajem Wielkiego Tygodnia w Senegalu jest dzielenie się tradycyjnym „Ngalakh”. To rodzaj deseru na bazie kuskus z prosa, gęstego sosu z orzeszków ziemnych i mąki z owoców baobabu. Każda rodzina ma swój własny, niepowtarzalny przepis. Dodaje rodzynki i inne owoce

– mówi siostra Ewa, dyrektorka szkoły zawodowej dla dziewcząt w Dakarze.

Ngalakh przygotowuje się w Wielki Czwartek. Przygotowuje, ale się go nie je. Dopiero po Misterium Męki Pańskiej, po pogrzebie Jezusa, chrześcijanie spotykają się i w duchu żałoby dzielą się Ngalakh z muzułmanami.

Pod każdą szerokością geograficzną stół i wspólne świętowanie, jest właśnie o dzieleniu się, o podarowaniu sobie uwagi, troski i wsparcia.

Wróciliśmy z Senegalu i Mauretanii. Nie ma wątpliwości, że do wielkanocnego stołu, do wspólnego dzielenia się życiem, chcielibyśmy zaprosić najmłodszych, podopiecznych ośrodków dożywiania w Kaedi i Atarze, których spotkaliśmy. To oni naszej troski i życiodajnego pokarmu potrzebują najbardziej. Każde przekazane poprzez zbiórkę 15 złotych to jeden dzień dożywiania dziecka. Podaruj święta pełne życia!